ကမ္မဝဋ်

ပအိုဝ်ႏ

အငဝ်းထန်ႏ

• MLCTS: /ka̱n ma. wu'/

အရွီးခိုႏ

• Pali(ပါဠိ)- ကမ္မ+ဝဋ္

နာမ်ႏ

ကမ္မဝဋ် (km¡mwṭo)

1. ကမာꩻထွာအီဒါႏ ပဋိသန္ဓေႏ ကုသိုလ်ႏ၊ အကုသိုလ်ႏကံႏ အကျောင်ꩻတရာꩻ။
2. သင်္ခါရတောမ်ႏကမ္မဘာဝ ၂ ပါꩻယို ဟဲ့ꩻကမ္မဝဋ်သွူ။

ဘာႏသာႏပြန်ႏ

• မန်း : ကမ္မဝဋ်
• အဲင်းကလေတ် : commission of deeds conducive towards effecting a cycle of existences and suffering.